Dapper zijn, waar ben ik bang voor?

Afgelopen jaar heb ik heel veel bereikt. Na het stoppen met mijn werk bij Procurios heb ik veel gedaan en geleerd. Workshops en gastcollege gegeven, nieuwe mensen ontmoet en natuurlijk mijn eigen bedrijf gestart, samen met Melanie.

Ik wilde ook een nieuwe programmeertaal leren, dat is ook gelukt. Ik spreek nu redelijk vloeiend Ruby (on Rails). Daarmee ontwikkel ik ook onze eigen software. Zo zorg ik ervoor dat klanten hun klantenportal hebben, zij automatisch van marketingcontent worden voorzien en online kunnen betalen. Ik zorg ervoor dat wij online beheer van content, campagnes, klanten, gebruikers, orders, abonnementen en automatische incasso hebben. Geheel automatisch draaien ’s nachts ‘jobs’, wordt gepraat met API’s en verdienen we op deze manier daadwerkelijk geld.

Bescheiden

Maar ik ben veel te bescheiden, hoor ik steeds vaker. Ik merk ook dat ik terughoudend ben. Terughoudend om te delen wat ik doe, terughoudend om te delen hoe ik denk dat ik ánderen kan helpen. Onder het mom van bescheidenheid. Of simpelweg omdat ik niet zelfverzekerd genoeg ben. “Zo spannend is het allemaal niet”, vind ik dan.

Of niet bescheiden, maar bang?

Na een stukje reflectie heb ik eind vorig jaar iets geleerd over mijzelf. Het is geen bescheidenheid. Ik deel niet weinig omdat ik bescheiden ben en niet schreeuwerig wil overkomen. Ik deel weinig omdat ik bang ben. Omdat ik bang ben voor een oordeel. Omdat ik bang ben dat mensen iets vinden van wat ik doe. Omdat ik bang ben dat mijn inspanningen “niet serieus” genoeg zijn.

Besef

Na diverse momenten dat ik mensen sprak, in netwerkmeetings, borrels of feestjes, merkte ik steeds vaker dat ik het zo lastig vindt om goed uit te leggen wat ik doe. Ik maakte mezelf hierbij steeds onnodig klein. Als ik iets ‘spannends’ moest doen, had ik steeds vaker een excuus waarom ik het niet zou hoeven doen. Erg heftig om daar achter te komen…

En nu?

Nu ik weet dat ik het moeilijk vind mijn verhaal goed te pitchen. Dat ik het moeilijk vind trots te zijn op mijzelf.

Daarom deze blog, heel bewust. Handelend vanuit onafhankelijk welzijn. Ik deel mijn verhaal met iedereen. En ik maak er ook gelijk een vlog bij. Nog zo’n ding wat ik al een jaar roep (“Ik ga vloggen”), maar waarvan ik ook altijd vond dat ik ‘nog spullen, ideeën, ‘het juiste moment’, etc. nodig had.

Comfort never leads to excellence

Comfort never leads to excellence, zei ik al eerder. Ik moet zorgen dat ik spannende dingen blijf doen. Ik wil dapper zijn. Deze post, met bijbehorende video, is daar een stap in. Eens zien of het kan bijdragen aan mijn persoonlijk groei. Of het voor een boost in mijn zelfvertrouwen kan zorgen. Immers, waar ben ik bang voor?