Iets in mijzelf ontdekt

Vorige week heb ik geen blog geschreven, hier had ik een goede reden voor. Ik ben weggeweest naar een training voor persoonlijke groei en ontwikkeling.

Wat ik exact gedaan heb, of wat ik beleefd heb schrijf ik hier niet op, dat moet je me maar in het echt vragen. ;)

Dankbaar

Wel ben ik dankbaar voor het feit dat ik deze stap kon zetten. Dankbaar voor wat ik gezien, geleerd en gedaan heb. En ik ben ook dankbaar voor de groep mensen die ik heb ontmoet. Zo’n training doe je niet alleen. Met een aantal mensen ga je door een proces heen. En met deze groep heb ik diepe verbondenheid ervaren. “Individualiteit in verbondenheid”. Stuk voor stuk bijzondere mensen met een verhaal.

Ontdekking

Het effect van de training is heel bijzonder. Ik heb daar iets mogen zien in mijzelf, dat ik al 33 jaar niet heb kunnen zien. Klein, kwetsbaar en diep verstopt. Ik moest goed zoeken. Deze ontdekking en de andere inzichten en oefeningen hebben mij veel gegeven en zorgde er ook voor dat ik mijn balans even moest hervinden: Hoe werk ik eigenlijk?

Sterker

Maar o, wat voel ik me nu rustig, sterk en wakker. Mensen ervaren me als directer, ik heb een nieuwe blik of glinstering in mijn ogen (“Je kijkt anders!”) en ik sta steviger. Ik ben me bewust van mijn lijf, voel me stappen zetten, voel mijn rug tegen de stoelleuning en ik voel of ik warm ben. Mijn contact met mensen is anders.

Bijzonder dus. Ik ben geland. Dat gevoel omarm ik.

Misschien een beetje een ‘andere’ blogpost dan normaal, maar dit is wat mij heeft beziggehouden de afgelopen week. :)