Blijf ik op Facebook?

Random  · 

Facebook 31 januari rolt Facebook haar nieuwe privacy-voorwaarden uit. Dit zou eerst met de jaarwisseling zijn, maar tijdens eerste Kerstdag wijzigde Facebook dit moment naar 31 januari.

Het is niet de eerste keer dat Facebook met nieuwe voorwaarden komt. Al diverse keren eerder was dit het geval en na een klein beetje aandacht uit de media waaide het over en ging iedereen akkoord. Je wilt immers niets missen.

De nieuwe aanpassingen zijn echter minimaal. Maar om de een of andere reden krijgen de nieuwe voorwaarden dit keer veel media-aandacht.

Er is al veel over gezegd en geschreven, maar ik zie 3 opvallende dingen:

Facebook mag heel veel

Straks mag en weet Facebook heel veel van je. Om maar even een mooi stukje uit de krant (nrc.next, 2 januari 2015) te halen: Knipsel nrc.next, 2 januari 2015

En Facebook doet hier ook heel veel mee. Ze gebruiken de gegevens zelf, delen het (deels) met jouw vrienden en pages, delen het met mensen die informatie over jou delen (derden), delen het met websites en apps waarbij je via Facebook inlogt en ze delen het met adverteerders en partners.

Vooral die laatste is interessant.

We delen je gegevens met adverteerders. We mogen alles met die bedrijven delen, met uitzondering van informatie die je persoonlijk identificeerbaar maakt.

Dus niet je naam en e-mailadres, maar wel “een 32 jarige man uit Utrecht met Android telefoon die bij Procurios werkt en Arduino’s, Wijn, Spotify, Gadgets en T-mobile leuk vindt”. Informatie over familie en relaties, godsdienst, opleidingen, etc. delen ze ook.

Anoniem bestaat niet

Echter, de hoeveelheid informatie die gedeeld wordt met adverteerders en partners kan jou wél persoonlijk identificeerbaar maken.

Na wat googlen kwam ik een paper tegen van Latanya Sweeney die uitlegt dat eenvoudige demografische gegevens vaak gemakkelijk mensen kunnen identificeren.

Concreter, er zijn 33 stukjes informatie nodig om jou te kunnen identificeren als uniek persoon op deze planeet. Wetenschappers van Stanford University en de University of Texas lieten zien dat je vaak al genoeg hebt aan minder informatie.

Wat nu?

Wij zijn bijna allemaal Facebook gebruiker. En daarmee dus niet de klant van Facebook, maar haar product. De adverteerders, waaraan Facebook geld verdient, dat zijn hun klanten.

Overstappen…

“Overstappen naar een ander platform” hoor je vaak als idee. Het ‘probleem’ hierbij is echter dat genoeg mensen dat moeten doen.

Bij de overname van WhatsApp door Facebook zeiden veel mensen “Ik stop met WhatsApp”. Mensen gingen voor 2 weken meer gebruik maken van Hangouts, stapten over op Telegram of Threema en men keek uit naar de belofte Hemlis. Maarja, niet iedereen deed hieraan mee, dus we zitten met z’n allen weer op WhatsApp.

Datzelfde geldt voor Facebook. Ik heb gekeken naar en accounts bij Diaspora*, Ello, Seen.is en natuurlijk Google+. Allemaal mooie ideeën en alternatieven, mits iedereen daar ook zit. En daarnaast: Wat zouden deze partijen in de toekomst doen met mijn gegevens? Wat is hún verdienmodel?

…of toch maar niet?

Facebook heeft alles: Handige app, mooie geschiedenis aan leuke herinneringen en foto’s. Maar bovenal: Al mijn vrienden, familie en kennissen zitten hier.

En die nieuwe voorwaarden? Vaak zie ik een houdig van “Ach, we merken er niets van.” De enige reden om te vertrekken zou dan zijn als Facebook ons allemaal keihard belazert waarbij we dat ook merken.

Ik vind deze struisvogel-tactiek moeilijk te volgen en heb de afgelopen weken overwogen te vertrekken bij Facebook. Hierbij heb ik geoefend door een paar dagen niet in te loggen. Erg lastig.

Facebook is vooral leuk, ik onderhoud er contact met mensen waarmee dat anders niet zou kunnen en ook voor mijn werk heb ik het af en toe nodig.

Daarom blijf ook ik, ondanks de nieuwe voorwaarden. Wél zorg ik ervoor dat ik goed nadenk over wat ik deel, wat ik like en wat ik post. Daarnaast raad ik iedereen aan je privacy-instellingen nogmaals goed na te lopen.