2 soorten spijt

Soms denk ik na over het leven dat mij gegeven is. Over wat ik gedaan heb, waar ik nu sta en wat ik zou willen doen. Ik denk dat het goed is daar af en toe over na te denken. Hierbij had ik laatst een inzicht: Volgens mij kun je aan het einde van je leven beter zeggen: “Had ik maar niet…” in plaats van “Had ik maar…”.

Had ik maar…

“Had ik maar” spreekt van gemist door spijt. Het gaat over dingen die je niet gedaan hebt, waarvan je spijt hebt. Misschien door angst, de illusie dat het ‘later’ wel komt of omdat er simpelweg niet de mogelijkheid toe was. Je had een idee of was iets van plan, maar je hebt het niet gedaan. Je weet niet wat er van had kunnen komen, je hebt er niet van kunnen leren en je bent er ook niet beter of slechter van geworden. Je hebt iets niet meegemaakt. Je bent stil blijven staan.

Had ik maar niet…

“Had ik maar niet” spreekt van ervaring door spijt. Je hebt iets wél gedaan, waarvan je spijt hebt. Je bent er wijzer van geworden, hebt er van geleerd en een volgende keer ga je anders om met een situatie. Je hebt het meegemaakt. Je bent in beweging gekomen, ook al was het niet succesvol. En een volgende keer ga je wellicht slimmer om met een vergelijkbare situatie.

Doen

De laatste tijd doe ik veel nieuwe dingen en ben ik in beweging. Ik ben een nieuwe weg ingeslagen, met nieuwe activiteiten bezig en kom mezelf op een nieuwe manier tegen. Spijt heb ik (nog) niet, maar ik merk nu al dat ik er wijzer van word, aan het leren ben en nieuwe ervaringen op doe.

Misschien krijg ik spijt, maar dan wel van het juiste soort…